Ambulancia é unha novela negra e redonda, que unha vez rematada deixa moi bo sabor de boca. Suso de Toro non só consegue unha novela negra senón tamén unha certa epopea urbana. (Vicente Araguas, Leer, Madrid). As pantasmas da cidade e as súas paixóns circulan por ambulancia como formas extremas do vivir de cada día. As imaxes desgarradas e a paisaxe de homes sen atributos constitúen o cerne da novela. (Diario 16 de Galicia). Ambulancia, de Suso de Toro, ten frescura, ambiente urbano, estética negra e realismo sucio. (Marcos Valcárcel). A poética narrativa de Suso de Toro é unha poética da precariedade, do residual e da carencia que se instala nos arrabaldos da cidade emblemática, para configurar, non épicas ancestrais, senón escuetas, frías e impasibles traxedias urbanas. (Adolfo Sotelo, El Observador, Barcelona). O estilo de suso de Toro é moi directo, cun trasfondo duro e violento, reflexo dunha sociedade determinada. (Pemón Bouzas, El Correo Gallego).
Ambulancia é unha novela negra e redonda, que unha vez rematada deixa moi bo sabor de boca. Suso de Toro non só consegue unha novela negra senón tamén unha certa epopea urbana. (Vicente Araguas, Leer, Madrid). As pantasmas da cidade e as súas paixóns circulan por ambulancia como formas extremas do vivir de cada día. As imaxes desgarradas e a paisaxe de homes sen atributos constitúen o cerne da novela. (Diario 16 de Galicia). Ambulancia, de Suso de Toro, ten frescura, ambiente urbano, estética negra e realismo sucio. (Marcos Valcárcel). A poética narrativa de Suso de Toro é unha poética da precariedade, do residual e da carencia que se instala nos arrabaldos da cidade emblemática, para configurar, non épicas ancestrais, senón escuetas, frías e impasibles traxedias urbanas. (Adolfo Sotelo, El Observador, Barcelona). O estilo de suso de Toro é moi directo, cun trasfondo duro e violento, reflexo dunha sociedade determinada. (Pemón Bouzas, El Correo Gallego).