Lenguas románicas, itálicas y retorrománicas



OBREIRO DA LINGUA, AMIGO DA XENTE . ESTUDOS DE XEOGRAFÍA LINGÜÍSTICA EN HOMENAXE A MANUEL GONZÁLEZ
Coa homenaxe ofrecida ao seu fundador, o profesor Constantino García (1927-2008) en 1991, a área de Filoloxía Románica da Universidade de Santiago de Compostela deu inicio á ininterrompida tradición de adicar un volume estudos en homenaxe aos mestres que acadan os 65 anos de idade, pero sen agardar o momento da xubilación. Tras os volumes en homenaxe a Antón Santamarina (2008) e Mercedes Brea (2016), é a vez agora do profesor Manuel González González. Os estudos ofrecidos a Manolo proveñen da familia do Atlas Linguistique Roman (ALiR), á que pertence desde antes do seu nacemento oficial, pois participou no deseño da proposta fundacional, hai máis de 20 anos. Desde aquela, coordinou a elaboración das sínteses galegas de ducias de conceptos, redactou diversas sínteses románicas, organizou tres congresos do ALiR (o último, en 2017, con varios dos participantes traballando xa co máximo segredo neste volume) e, como membro do comité de redacción, supervisou todo o proceso científico e editorial. Esta homenaxe de amizade, recoñecemento e admiración a unha traxectoria académica, docente e investigadora exemplar, recolle quince contribucións de xeolingüística románica, escritas en seis linguas desa familia (castelán, catalán, francés, galego, italiano e portugués) e que, sen esquecer alusións máis esporádicas a outros dialectos, se deteñen con vagar nalgunha variedade máis (picardo, piemontés, romanés, sardo ou véneto), resultando nun mosaico romance ideal para ofrecer a un catedrático de Lingüística Románcia e, sobre todo, a un amigo.

LIMBA NOASTRA-I COMOARA… . ESTUDOS DE SOCIOLINGÜÍSTICA ROMÁNICA EN HOMENAXE A FRANCISCO FERNÁNDEZ REI
Coa homenaxe ofrecida ao seu fundador, o profesor Constantino García (1927-2008) en 1991, a área de Filoloxía Románica da Universidade de Santiago de Compostela deu inicio á ininterrompida tradición de adicar un volume estudos en homenaxe aos mestres que acadan os 65 anos de idade, pero sen agardar o momento da xubilación. Tras os volumes en homenaxe a Antón Santamarina (2008) e Mercedes Brea (2016), é a vez agora do profesor Francisco Fernández Rei. Este volume ofrecido a Paco ábrese coas achegas de tres dos seus amigos e colegas, que proporcionan un relato persoal e entrañable do percorrido dun investigador e profesor (un cambadés fidalgo e soñador, en palabras de Antón Santamarina) consagrado á dignificación da lingua galega e de Galicia.Tras esta introdución, o libro divídese en tres partes: na primeira atópanse cuestións de sociolingüística xeral e aplicada; na segunda, contribucións moi variadas tanto no que concirne ás ámbitos románicos (seis linguas románicas minorizadas) como ós enfoques e ás temáticas tratadas; na terceira, situacións sociolingüísticas complexas nas que a nación de fronteira (lingüística e/ou política) é determinante.O conxunto serve para poñer de relevo unha das liñas de investigación cultivadas por un catedrático de Filoloxía Románica que, sen descoidar as persoas, estuda as linguas. Pois para Paco, como di o vello poema hoxe convertido en himno, Limba noastra-i o comora: a nosa lingua é un tesouro.

TRISTÁN E ISEO (BÉROUL)
La historia de los amantes Tristán e Iseo nació en la tradición oral francesa. Hasta el siglo XII no encontramos las primeras versiones escritas. Una de las más bellas es la de Béroul, traducida ahora por vez primera al castellano. Por debajo de la elaboración poética del desconocido Béroul laten episodios ambientados en una atmósfera arcaica y de extremado salvajismo. Quizá sea esta versión la que más nos acerque a la remota raíz y fuerza mítica de este relato universal.