Prosa: no ficción



LAS ILUSIONES DESTRUIDAS (ALFRED BURTON ELLIS)
Su humor, que tiende más a lo vitriólico que a la flema británica, no perdona tópico literario alguno al uso de la narrativa de viajes de la época. Su mirada descarnada y remitificadora recorre el teatro de los hombres y las tierras canarias trastocando lo que le parece grosero en esperpéntico. Nada ni nadie escapa a su mordacidad: los lugares comunes a los que nos tienen acostumbrados los relatos de viajeros en Canarias son abiertos en canal por la ironía del autor, mostrando así su vacuidad. Ellis impone sus opiniones con una contundencia avasalladora, rayana en la impertinencia, y exhibe su «superioridad británica» con un descaro casi impúdico.

10 COSAS QUE NO SE PUEDEN DECIR EN ESPAÑA (LIBERTAD DIGIAL / ESRADIO)
El 7 a las 7. El día 7 de septiembre de 2009, a las 7 de la mañana, la voz de Federico Jiménez Losantos llegó a los receptores sintonizados en el 99.1 de la FM de Madrid. Había nacido esRadio. Tres meses antes (…) nos habíamos puesto manos a la obra para que fuera posible. No era la primera vez que no podíamos elegir los plazos ni las condiciones de trabajo. En marzo de 2000, habíamos salido a la red cuando apenas llevábamos una semana familiarizándonos con el medio. La puesta en marcha de la televisión fue otra pequeña odisea. “Nuestro grupo se identifica editorialmente con los españoles que piensan que nuestros políticos se han convertido en un problema para superar la crisis. Precisamente por ser liberales, somos conscientes de la importancia de contar con un estado fuerte, que se ocupe de nuestra seguridad interior y exterior, de que funcione la justicia, se cumplan las leyes y se pongan límites estrictos a la intervención pública en la vida económica.” En este párrafo, Alberto Recarte resume lo esencial del ideario que hemos mantenido durante estos años: defensa de las instituciones y desconfianza hacia los políticos. Del prólogo de Javier Rubio Fieles al espíritu que ha hecho de esRadio, Libertad Digital y Libertad Digital TV un fenómeno social como grupo de medios de comunicación independiente, presentan ahora este libro donde rompen con lo políticamente correcto al tratar 10 temas sobre los que la opinión institucionalizada y pastoreada por la “cultura oficial” es la imperante… hasta ahora. En esta obra podrá contrastar lo que le han contado habitualmente sobre: 23-F. Mito y realidad La mala memoria de la izquierda El chollo de las subvenciones (porque «el dinero público no es de nadie») Por qué los progres perjudican a los que pretenden ayudar (y a todos nosotros) Sacrosanta Transición. De aquellos polvos vienen estos lodos 11-M, cuando la realidad supera a la ficción El calentamiento global: la tormenta perfecta de los ecoprogres Nuestra civilización es la civilización cristiana, nos guste o no Los homosexuales no tienen derechos... los heterosexuales tampoco España después de España

LOS DIÁLOGOS DE AMOR (HEBREO, LEÓN)
Esta obra reune todos los saberes del Renacimiento: astrología, mitología, neoplatonismo, cábala, etc. Es un libro dialogístico donde se debate entorno a las ideas, a los orígenes del hombre y a la relación de este con el universo.

LITERATURA PARDOZELIANA. . BRANDANISMO E SEBASTIANISMO NUNHA NACIÓN A LIBERAR: O MITO E O CRONOTOPO DO MARE (FERNÁNDEZ E PARDO DE NEYRA, XU)
O marechal Pardo de Zela preséntase como un dos mitos con maior forza no imaxinario colectivo da nosa comunidade. Desde mundos tan dispares como son o nobiliarismo aristocratista e fidalguista e o independentismo de xorne máis progresista e esquerdista, o seu nome e a súa proxección histórica resúmense como dous dos piares máis fortes: non hai texto nobiliar galego onde non se procure a súa sona, onde as familias alí compiladas non traten de se conectaren co seu sangue, con algo que moi ben poderiamos referir como un empeño por se faceren debedoras dun seminalismo quizais máis dirixido á súa muller (dona Isabel de Castro Ossorio, descendente da mesma casa real galega), mais en todo caso responsábel da construción dun dos mitos do parnaso fidalgo da nación. Mais por se isto fose pouco, desde os seus mesmos momentos constitutivos, e quizais porque boa parte dos individuos aos que debemos as súas manifestacións, o galeguismo —ora rexionalista, ora nacionalista— insistentemente quixo louvar a figura do militar asasinado por orde dos reis da Castela no Mondoñedo de 1483. Xaora nos mesmos albores do século XXI, é ao nacionalismo de carácter independentista a quen debemos o feito de constituír o 17 de decembro, día daquel brutal desenlace, como un dos fitos nacionais galegos. Literatura pardozeliana. Brandanismo e sebastianismo nunha nación a liberar: o mito e o cronotopo do marechal na literatura galega, porén, é un estudo que faltaba na crítica literaria galega. Nada semellante se tiña feito con anterioridade. Fóra de louvanzas de xínea, fóra de rescates ideoloxicamente dirixidos e/ou dirixistas, nesta obra encáixase tanto a figura do Pero Pardo de Zela, un dos fillos do alcalde de Viveiro nos comezos do século XV, un dos cabaleiros malfeitores da levantadiza Galiza daquela centuria; como a daquel que o pobo galego coñece como «o mariscal», que ocupa un dos chanzos máis sobranceiros do sebastianismo brandanista de máis carácter nacional.